کد مطلب:316655 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201
سوگواری جغد برای امام حسین
حسین بن ابی غندر می گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم كه درباره ی جغد فرمودند: آیا كسی از شما این حیوان را در روز دیده است؟ (زیرا گفته شده است كه جغد در روز ظاهر نمی شود).
[ صفحه 50]
سپس فرمودند: آگاه باشید كه او پیوسته در اماكن آباد زندگی می كرد؛ اما وقتی خبر شهادت امام حسین علیه السلام را شنید با خود عهد بست كه هرگز در جای آباد زندگی نكند و تنها در خرابه ها به سر برد. حسین بن علی بن صاعد بریری كه متولی قبر آقا امام رضا علیه السلام بود از پدر بزرگوارش نقل می كند: حضور آقا امام رضا علیه السلام شرفیاب شدم، ایشان فرمودند: آیا این جغد را می بینی؟ مردم درباره اش چه می گویند؟ گفتم: فدایت شوم! برای همین سؤال خدمت شما رسیده ام.
ایشان فرمودند: این جغد در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله در منازل و كاخ ها زندگی می كرد. وقتی مردم غذا می خوردند پرواز می كرد و در مقابل آن ها فرود می آمد و آن ها مقداری غذا برای او می انداختند و آن حیوان می خورد و می نوشید و به جای خود باز می گشت؛ اما بعد از شهادت آقا امام حسین علیه السلام از مكان های آباد به جاهای ویران و بیابان روی آورد و گفت: شما امت بدی هستید؛ زیرا پسر دختر پیامبرتان را كشتید و من از شما بر جان خود ایمن نیستم. [1] .
[ صفحه 50]
سپس فرمودند: آگاه باشید كه او پیوسته در اماكن آباد زندگی می كرد؛ اما وقتی خبر شهادت امام حسین علیه السلام را شنید با خود عهد بست كه هرگز در جای آباد زندگی نكند و تنها در خرابه ها به سر برد. حسین بن علی بن صاعد بریری كه متولی قبر آقا امام رضا علیه السلام بود از پدر بزرگوارش نقل می كند: حضور آقا امام رضا علیه السلام شرفیاب شدم، ایشان فرمودند: آیا این جغد را می بینی؟ مردم درباره اش چه می گویند؟ گفتم: فدایت شوم! برای همین سؤال خدمت شما رسیده ام.
ایشان فرمودند: این جغد در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله در منازل و كاخ ها زندگی می كرد. وقتی مردم غذا می خوردند پرواز می كرد و در مقابل آن ها فرود می آمد و آن ها مقداری غذا برای او می انداختند و آن حیوان می خورد و می نوشید و به جای خود باز می گشت؛ اما بعد از شهادت آقا امام حسین علیه السلام از مكان های آباد به جاهای ویران و بیابان روی آورد و گفت: شما امت بدی هستید؛ زیرا پسر دختر پیامبرتان را كشتید و من از شما بر جان خود ایمن نیستم. [1] .
[1] ثمرات الحيات، ص 279.